 DEĞMEDİN
Ben nasıl bıktıysam tatlı canımdan
Dilerim Allahtan sende bıkasın
Nasıl ki hastaysam şu sol yanımdan
Deva yollarında mumlar yakasın.
Firar etsin aklın o dik başından
Korkar olsun gözün kirpik kaşından
Mendiller usansın bıksın yaşından
Düşmanına imdat diye bakasın.
Hasret kal sevginin şefkat eline
Hüsran name olsun sazın teline
Kapıl benim gibi elem seline
Şaşırıp yolunu sarpa çıkasın.
Boş dönsün Mevlâ ya açılan el’in
Geçersiz akçe ol gözünde elin
Görmesin yatağın ömrünce gelin
Eriyip eriyip hiçe akasın.
Başı derdine düş medet um benden
Değil yastık taşlar of desin senden
Çile dergâhına giren ol önden
Yandıkça ciğerin ateş sıkasın.
Ne idi vicdansız zararım sana
Çok sevdim ödülün bu muydu bana
Üç günlük dünyayı dar ettin cana
Sevda yollarını ahlar tıkasın.
Züleyha gönlümün Yusuf/uydun sen
Canımı sevdama diyet ettim ben
Bir seni helâli bildi bu beden
Değmedin yüzünü tühler yıkasın…
Zehra Ö. YILMAZ |
|
ergenekonon.wordpress.com 